ஜெனீவா உண்மையா? பொய்யா?மங்கள ஊடகவியலாளர் சந்திப்பில் கூறியது இதோ (வீடியோ)

நான் வெளியுறவு அமைச்சராக இருந்த காலத்தில் இலங்கை மீது பொருளாதாரத் தடைகளை விதிக்க சர்வதேச சமூகம் மேற்கொண்ட முயற்சிகளை தடுக்க நடவடிக்கை எடுத்தேன் என்று முன்னாள் வெளியுறவு அமைச்சர் மங்கள சமரவீர தெரிவித்துள்ளார்.

முன்னாள் வெளியுறவு அமைச்சர் புதனன்று (மார்ச் 31) விசேட ஊடகவியலாளர் சந்திப்பில், மனித உரிமைகள் ஆணையாளரும் அவரது குழுவினரும் ஆட்சியாளர்களுக்கு எதிராக பொருளாதாரத் தடைகளை  விதிக்கவுள்ளனர் இது மக்களையே பாதிக்கும்​

ஊடகவியலாளர் சந்திப்பில் மங்கள தெரிவித்த கருத்து,

"ஒரு வருடத்திற்கு முன்னர் நாடாளுமன்ற அரசியலை விட்டு வெளியேறிய பின்னர் முதல் தடவையாக ஊடகவியலாளர் சந்திப்பில் கலந்து கொள்வதையிட்டு எனது பழைய நண்பர்கள் மற்றும் ஊடக உறுப்பினர்கள் அனைவருக்கும் அன்பான வரவேற்பை அளிக்க விரும்புகிறேன்.

இலங்கை தொடர்பான ஜெனீவா தீர்மானம் நாடு முழுவதும், குறிப்பாக கடந்த சில வாரங்களாக பரபரப்பாக விவாதிக்கப்பட்டது. இந்த உரையாடலில் எனது பெயர் தொடர்ந்து பேசப்பட்டது.

அதனால்தான், 2015 ல் தீர்மானத்தை முன்வைத்த நேரத்தில் முன்னாள் வெளியுறவு அமைச்சராக இருந்த நான், இது தொடர்பாக பல விடயங்களை தெளிவுபடுத்துவதற்காக இன்று ஒரு ஊடகவியலாளர் சந்திப்பை நடத்த முடிவு செய்தேன்.

2015 ஆம் ஆண்டில் இலங்கை தலைமையிலான சர்வதேச சமூகம் முன்வைத்த ஐ.நா மனித உரிமைகள் பேரவை தீர்மானம் 30-1 இந்த உரையாடலின் போது குறிப்பாக அரசாங்கத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், அரசாங்கத்தை சேராதவர்கள் மற்றும் எதையும் படிக்காதவர்கள் செய்த தேசத்துரோகச் செயலால் நாட்டைக் காட்டிக் கொடுத்தனர்.

பொய்மூட்டை காரணமாக எம்.சி.சி.  உதவியை இழந்தார்கள்!

இதற்கு முன்பு எவ்வித வட்டியுமில்லாமல் கிடைக்கவிருந்த எம்.சி.சி உதவி பொய்மூட்டை காரணமாக இழக்க நேரிட்டது

மேலும், இந்த ஜெனீவா தீர்மானத்தை பொய்களால் மூடிமறைக்குமுன் வெளியுறவு அமைச்சராக செயல்பட்டவன் என்ற முறையில், அது உண்மையா இல்லையா,என சில விஷயங்களைச் சொல்லவே நான் இன்று இங்கு வந்துள்ளேன்.

குறிப்பாக இங்கு வருகை தந்துள்ள பத்திரிகையாளர்களும், டிவி, மற்றும் சமூக ஊடகங்களில் இந்த ஊடகவியலாளர் சந்திப்பைப் பார்க்கும் அனைவருமே, நான் சொல்லும் ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் தெளிவாகக் கேளுங்கள். அதை உங்களால் சரியாகவோ புரிந்து கொள்ள முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன். மாறுவேடத்தில் உள்ள போலி தேசபக்தர் யார்? தேசபக்தர்கள் போல் நடித்து இந்த நாட்டை அழிக்கும் துரோகிகள் யார்? இந்த நாட்டின் உண்மையான தேசபக்தர் யார்? என்று இந்த உரையின் பின்னர் நீங்கள் அதை தீர்மானிக்க முடியும்.

இங்கிருந்து புறப்படுவதற்கு முன் ஜெனீவா உரையின் வரலாறு குறித்த ஆவணம் உங்களுக்கு கிடைக்கும்.

இந்த அறிக்கைகள் அனைத்தையும் உறுதிப்படுத்தும் ஆவணங்களை நான் கொண்டு வந்துள்ளேன். தேவைப்பட்டால், நான் அதை உங்களுக்குக் தருவேன்.

ஜெனீவா கதையின் ஆரம்பம்!  வடக்கில் போரின் முடிவு?

ஐ.நா பொதுச்செயலாளர் பான் கீ மூன் 2009 ஆம் ஆண்டு போர் முடிந்து மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு (மே 23) ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷவுடன் இலங்கைக்கு வந்தார்.

ஜெனீவா கதை 11 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தொடங்குகிறது மே 26, 2009 அன்று.

ஏனெனில் மே 19, 2009 அன்று இந்த நாட்டின் முப்படைகளால் 29 ஆண்டுகால யுத்தம் தோற்கடிக்கப்பட்டது.

மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு, மே 23 அன்று ஐ.நா பொதுச்செயலாளர் பான் கீ மூன் இலங்கைக்கு வந்தார். ஏனெனில் போரின் முடிவில், இலங்கையில் முப்படைகளும் சர்வதேச சமூகத்திலிருந்து பல்வேறு குற்றச்சாட்டுகளை எதிர்கொண்டன. அவர் மூன்று நாட்கள் வடக்கு மற்றும் கிழக்கிற்கு விஜயம் செய்தார்.

அப்போதைய ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷவுடன் எட்டப்பட்ட ஒப்பந்தங்களின்படி மே 26, 2009 அன்று பாங்கி மூன் ஒரு கூட்டு அறிக்கையை வெளியிட்டார்.

அந்த கூட்டு அறிக்கை இரண்டு இராஜதந்திரிகள் வழங்கிய மிக முக்கியமான இராஜதந்திர ஆவணங்களில் ஒன்றாகும். அந்த ஆவணம் மே 26 அன்று இரு தரப்பினரும் ஒற்றுமையாக வெளியிட்டனர்.

joint statement by un Secretary-General, government of Sri Lanka (இலங்கை அரசாங்கத்தினதும் பொதுச்செயலாளரினதும் கூட்டு அறிக்கை)

நம் நாட்டில் பல்வேறு காலங்களில் சர்வதேச அளவில் கையெழுத்திடப்பட்ட பல்வேறு தீர்மானங்கள் உள்ளன. 1948 பிறகு கிட்டத்தட்ட அனைத்து சர்வதேச தீர்மானங்களிலும் இலங்கை கையெழுத்திட்டுள்ளது.

சர்வதேச அளவில் நாங்கள் கையெழுத்திட்ட ஒப்பந்தங்களை மீறி யுத்தத்தின் கடைசி நாட்களில் மனித உரிமை மீறல்கள் நடந்ததா என்பது குறித்து விசாரணை நடத்த ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷ இந்த கூட்டு அறிக்கையின் கடைசி அத்தியாயத்தில் ஒப்புக் கொண்டுள்ளார்.

இந்த நேரத்தில் சர்வதேச சட்டம் மீறப்பட்டுள்ளதா என்பதை ஆராய ஒரு பொறிமுறையை அமைப்பதாக ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷ ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் பொதுச்செயலாளர், பான் கி மூன் இடம் உறுதியளித்தார்.

அடுத்து என்ன நடந்தது? பாங்கி மூன் வந்த மூன்று நாட்களுக்குள், இலங்கையின் பெயர் குறித்த சிறப்புத் தீர்மானம் ஐ.நா மனித உரிமைகள் பேரவை முன் கொண்டுவரப்பட்டது. இப்படி எங்களுக்கு ஒருபோதும் நடக்கவில்லை. இலங்கையின் நிலைமை குறித்து விவாதிக்க சிறப்பு பிரேரணை 26 ஆம் திகதி கொண்டுவரப்பட்டது.

அதைத் தடுக்க அப்போதைய அரசாங்கமோ தூதுவரோ முயற்சிக்கவில்லை. அதைத் தடுக்க முயற்சிக்காமல், அந்த சிறப்பு விவாதத்திற்கான இலங்கையின் முன்மொழிவை எமது அரசாங்கம் முன்வைத்தது. எங்களது 30-1 தீர்மானத்தைப் போலவே, இந்த தீர்மானமும் எஸ் 11-1 ஆகும்.

இது மிகவும் பயமுறுத்தும் பாதையாக இருந்தாலும் ஒரு நல்ல ஆலோசனையாகும்.

இந்த தீர்மானத்தின் முக்கிய அம்சம்தான் நாங்கள் கூறுகின்றோம், ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் பொதுச்செயலாளரின் வருகையை நாங்கள் வரவேற்பதாகவும், ஜனாதிபதியால் அழைக்கப்படுவதையிட்டு நாங்கள் மகிழ்ச்சியடைகிறோம் என்று..

அவர்களினால் வெளியிடப்பட்ட கூட்டு அறிக்கையுடன் அவர்கள் முழுமையாக உடன்படுகிறார்கள் என்றும், போருக்குப் பின்னர் நாட்டை மீண்டும் கட்டியெழுப்பவும், அதற்கான சர்வதேச நிதியைப் பெறவும், அனைத்து மனித உரிமைகளையும் பாதுகாக்கவும் சர்வதேச சமூகத்துடன் கைகோர்க்க உறுதியளிப்பதாகவும் அது கூறுகிறது. இது மற்றொரு பொறிமுறையைப் பற்றியது.

13 வது திருத்தத்தை சர்வதேசத்திற்கு எடுத்துச் சென்றது ...

மறுபுறம், வரலாற்றில் முதல்முறையாக, 13 வது திருத்தம் இந்த 14 வது தீர்மானத்துடன் சர்வதேசமயமாக்கப்படுகிறது. அங்குதான் 13 ஆவது திருத்தத்தை மேலும் முன்கொண்டு செல்வோம் என்று அவ்விடத்தில் கூறப்பட்து.

ஏனெனில் அதுவரை அது எங்கள் வேலை. நம் நாட்டில் எடுக்கப்பட்ட ஒரு முடிவு, நம் நாட்டில் எடுக்கப்பட்ட ஒரு அரசியல் செயல்முறை. இதைப் பற்றி பேச உண்மையில் இந்தியாவுக்கு சில உரிமை இருந்தது. ஆனால் குறிப்பிட்ட இரு நாட்டினரும் பேசி தீர்மாணிக்காமல், நாங்கள் சர்வதேசத்திற்கு சென்று இலங்கைக்கான 13 வது திருத்தத்தை ஐ.நா. விடம் ஒப்படைத்தோம்.

இருந்தாலும் எங்களுக்குத் தெரியும் இவர்களது ஒப்பந்தம் பற்றி. ஆனால் உலகம் நம்பவில்லை. ஆனால் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே 2009 இல் இதைச் செய்ததாக உலகம் விரைவில் கண்டுபிடித்தது.

2010 வந்தது. 2011 வந்தது, இதில் எதுவும் நடக்கவில்லை. நிலைமை மேலும் மோசமடைந்தது

இந்த நாட்டில் மனித உரிமைகள் மேலும் அழிக்கப்படுகின்றன. இந்த நாட்டில் நீதித்துறை மேலும் ஒரு நபரின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது

இவர்கள் மறைக்கும் மிகப்பெரிய ரகசியம்?

அதன்பிறகு, 2012 முதல் ஆட்சியில் இருக்கும் போது ஐக்கிய நாடுகள் சபை ஒன்று சேர்ந்து இலங்கை சார்பில் திட்டங்களை சமர்ப்பித்தது. 2013 டிலும் சமர்ப்பித்தது.

இப்போது விடயத்திற்கு வருகிறேன் இவர்கள் மறைக்கும் மிகப் பெரிய ரகசியம் என்னவென்றால், ஐக்கிய நாடுகள் சபைக்கு 2014 வரை வாக்குறுதியளித்து விட்டு அதை செய்யாததால் இறுதிவரை காத்திருக்க அவர்களால் முடியவில்லை. இப்போது இருப்பது போல இலங்கையில் இதுபோன்ற விசாரணையை மேற்கொள்ள முடிவு செய்தது, அது விரும்பினாலும் விரும்பாவிட்டாலும் இலங்கை குறித்து தீவிரமான சர்வதேச விசாரணை நடத்தப்பட வேண்டும் என்று தீர்மானம் பெரும்பான்மை வாக்குகளால் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது.

வாக்களித்ததிலிருந்து நம் நாட்டிற்கு என்ன நடந்தது என்பதை நான் கூறுகிறேன். 2009 ஆம் ஆண்டில் கொண்டுவரப்பட்ட பாங்கி மூன் தீர்மானம் இலங்கையின் தீர்மானமாகும். மாகாண சபை அமைப்பு தொடர்ந்து வலுப்பெறும் என்றும் மனித உரிமைகள் மேலும் பலப்படுத்தப்படும் என்றும் கூறப்பட்டது.

ஆனால் நான் சொன்னது போல், அவை எதுவும் சரியாகச் செய்யவில்லை, பின்னர் சர்வதேச சமூகத்திற்கு காண்பிப்பதற்காக அரசாங்கம் பல்வேறு ஆணைக்குழுக்களை தொடங்கியது.

இங்கே நாங்கள் ஏதாவது செய்ய ஆரம்பித்தோம். எல்.எல்.ஆர்.சி அறிக்கை ஒன்றை தயாரித்தோம், அங்கு பரணகம ஆணைக்குழுவை நியமித்தோம்

இந்த ஆணைக்குழுக்கள் அனைத்தும் அரசாங்கத்தால் நியமிக்கப்பட்டிருந்தாலும், உண்மையில் இந்த ஆணைக்குழு சில மனித உரிமை மீறல்கள் பற்றியும் பேசத் தொடங்கியது.

பரணகம ஆணைக்குழு என்பது மஹிந்த ராஜபக்ஷ அரசால் நியமிக்கப்பட்ட ஆணைக்குழுவாகும். வெள்ளைக் கொடி வழக்கு, சேனல் 4 தொலைக்காட்சியில் காட்டப்பட்ட காட்சிகள் பேருந்தில் முன்னாள் கைதிகள் காணாமல் போனது, மருத்துவமனைகள் மீது குண்டுவீச்சு மற்றும் இது போன்ற பிற குற்றச்சாட்டுகளும் விசாரிக்கப்படுகின்றன என்று ஆணைக்குழு கூறுகிறது. பின்னர் இது உண்மையாக இருந்தால், இதுபோன்ற ஏதாவது நடந்திருந்தால் அதைக் கண்டுபிடித்து நிரூபிக்க  வேண்டும். இது ஒரு போர்க்குற்றம் என்று பரணகம ஆணைக்குழு கூறியது.

நண்பர்களே, இப்போது கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்.

எங்களது ஊரில், ​​ஒரு பக்கத்து வீட்டுக்காரர் வந்து எங்கள் மீது குற்றம் சாட்டினால், நேற்று இரவு உங்கள் வீட்டில் ஒரு புலம்பல் கேட்டது. உங்கள் மகன் புலம்புவதைக் கேட்டேன். ஏதாவது நடந்ததா? யாராவது இறந்துவிட்டார்களா? அவர் கொல்லப்பட்டாரா என்று அக்கம்பக்கத்தினர் கேட்கலாம். பின்னர் நாம் நம் அண்டை வீட்டாரைத் திட்டி அவர்களை விரட்ட வேண்டியதில்லை பொலிசுக்கு சென்று எனது வீட்டில் இப்படி நடந்ததாக இவர்கள் சொல்கிறார்கள் அதை விசாரித்து என்க்கும் அவர்களுக்கும் உணமயை கூறுங்கள் என்று நான் கூறவேண்டும் அப்போது நான் குற்றத்திலிருந்து விடுபடலாம்.ஆனால் இதுபோன்ற ஒரு விஷயம் நடக்கவில்லை என்று, பொய் தொடர்ந்ததால் நம்மை ஏமாற்றுவது எளிது, ஆனால் சர்வதேச சமூகத்தை ஏமாற்றுவது கொஞ்சம் கடினம்.

அதனால் என்ன நடந்தது? 2009 ஆம் ஆண்டில், மனித உரிமைகள் பேரவையில் 45 நாடுகளில் 29 நாடுகள் இலங்கையை ஆதரிக்க முன்வந்தன. 2009, 2012 நாங்கள் பொய் சொல்கிறோம் என்பதை அறிந்து எங்கள் சர்வதேச நண்பர்கள் மெதுவாக எங்களிடமிருந்து விலகிச் சென்றனர். 2012 இல் இது 15 நாடுகளாகக் குறைக்கப்பட்டது. 2013 இல் இது 13 ஆகக் குறைக்கப்பட்டது. 2014 இல் இது 12 ஆக குறைக்கப்பட்டது. 2014 க்குள், 29 நாடுகளில் 12 நாடுகளாக குறைக்கப்ட்டது. பின்னர் இந்த நேரத்தில் நாங்கள்11 ஆக குறைந்துள்ளோம்.

"2015 இல், முழு உலகம் எங்களுடன் இணைந்திருந்தது."

2015 ஆம் ஆண்டில், உலகம் முழுவதும் எங்களுடன் இணைந்தது. யாரும் ஆட்சேபிக்கவில்லை. சீனா எதிர்க்கவில்லை. பாகிஸ்தானும் எதிர்க்கவில்லை. எரித்திரியா போன்ற நாடுகளும் எதிர்க்கவில்லை.இப்போது, ​​எடுத்துக்காட்டாக, பாகிஸ்தானும் சீனாவும் இந்த முறைக்கு எதிராக வாக்களிக்க இலங்கைக்கு துணை நின்றன. 2015 ல் சீனா எழுந்து நின்று எங்களை பாராட்டியது.

இங்கே இது போன்ற ஒரு நிலைமை உள்ளது.

இறுதியாக, உலகில் தோல்வியுற்ற ஒரு சில நாடுகள் மட்டுமே இலங்கையுடன் இருக்கின்றது. எரித்திரியா என்றால் அது எந்த வகையான நாடு என்பதை நாங்கள் அறிவோம். வெனிசுலா ஒரு சர்வாதிகாரநாடு அவர்கள் வாக்களித்தது இலங்கையின் மீதான அன்பின் காரணமாக அல்ல. அவர்களால் எங்களுக்கு எந்த நன்மையும் இல்லை. எங்களால் அவர்களுக்கு எந்த நன்மையும் இல்லை. வேறு எந்த காரணத்திற்காகவும் அவர்கள் எங்களுக்கு வாக்களிக்கவில்லை. அவர்கள் எங்களது நாடுகளுக்கு வந்து இப்படிச்செய்தால், அவர்களது நாடுகளுக்கும்சென்று இந்த தேடலுக்கு வழி வகுப்பார்கள் என்று அவர்கள் பயப்படுகிறார்கள். அதுதான் ஒரே காரணம்.

எனவே இங்கே, சுருக்கமாக கூறுவதாயின்  2014 வரை இதுதான் நடந்தது

2014 இல் நடந்தது ஒரு பரிந்துரை மட்டுமல்ல. இலங்கையில் போர்க்குற்றங்களைக் கண்டறிந்து ஒரு நாள் அவர்களை தண்டிக்க சர்வதேச விசாரணை அமைக்கப்பட்டது.

2014 ல் இலங்கை அதை எதிர்த்தது. ஆனால் அதை எதிர்ப்பதற்கு 12 பேர் மட்டுமே எங்களுடன் இணைந்தனர். எங்களுக்கு எதிராக 23 பேர் இருந்தனர். வாக்களிக்காத 12 பேர் இருந்தனர்.

நிலைமை இதுதான் அவ்விடத்தில் நிற்கவில்லை சிறப்பு ஆணைக்குழு நியமிக்கப்பட்டது. அவர்களது அலுவலகத்தை இலங்கையில் நிர்மாணிப்பதற்கு தொடங்கினார்.

அதே ஆண்டு ஜூன் மாதம், ஐ.நா. மனித உரிமைகள் உயர் ஸ்தானிகர் நவநீதன் பிள்ளை இலங்கை குறித்து விசாரிக்க 12 பேர் கொண்ட குழுவை நியமித்தார்.

அமைதிக்கான நோபல் பரிசு பரிசு பெற்றவரும், பின்லாந்து முன்னாள் ஜனாதிபதி மார்டி அதிசாரி, நியூசிலாந்து உயர்நீதிமன்ற நீதிபதி சில்வியா கார்ட்ரைட், பாகிஸ்தானின் பார் அசோசியேஷனின் முன்னாள் தலைவரும், மனித உரிமைகளுக்கான முன்னாள் உயர் ஸ்தானிகருமான அஸ்மா ஜஹாங்கிரும் நிபுணர் குழுவில் நியமிக்கப்பட்டனர்.

இந்த மூவரின் முதல் பணி 2015 மார்ச் அமர்வுக்கு  முதல் இலங்கை குறித்த அறிக்கையை முன்வைப்பதாகும்.

அந்த அறிக்கை இங்கே உள்ளது. யாருக்காவது தேவைப்பட்டால், எனது அலுவலகத்திற்கு வந்து பெற்றுக் கொள்ளலாம்.

மற்றொரு பயங்கரமான கதை!

ஆனால் மற்றொரு ஆபத்தான கதை உள்ளது. இந்த சோதனை OISL சோதனை என்று அழைக்கப்பட்டது. இந்த மூவரும் எந்த நேரத்திலும் இலங்கைக்கு வருவதற்கான வாய்ப்பு தேவையான தகவல்களைப் பெறுவதற்கான அதிகாரமும் வழங்கப்பட்டது. ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் சட்டங்களின் கீழ் நாங்கள் கையெழுத்திட்ட ஒரு சட்டம் இது. எனவே அந்த உத்தரவுக்கு நாம் கட்டுப்படுகிறோம்.

மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவின் ஊழியர்கள் எந்த நேரத்திலும் இலங்கையில் விசாரணைகளை நடத்த அனுமதிக்க வேண்டும் என்று அது தெளிவாகக் கூறுகிறது. கடைசி வாக்கியம் கொஞ்சம் பயமாக இருக்கிறது. அதில் நீங்கள் உடன்பட்டிருக்கிறீர்கள் இலங்கைக்கு வந்து இந்த அவர்கள் விசாரணைகளை நடத்திச் செல்வதற்கு.

அதாவது, நாம் தப்பிக்க முடியாத சூழ்நிலையை உருவாக்கியுள்ளோம். உண்மையில், மார்ச் மாதத்தில் இந்த முதல் அறிக்கை முதல் படி மட்டுமே.

இந்த அறிக்கை ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டால், நமது நாட்டுத் தலைவர்கள் பெரும்பாலும் வெளிநாடுகளுக்குச் செல்ல முடியாது. பொருளாதாரத் தடைகள் மக்களுக்கு இல்லை என்றாலும், தலைவர்கள் வந்திருக்க முடியும்.

இது போன்ற ஒரு சூழ்நிலையில், நம் நாட்டின் இறையாண்மை வெளிநாடுகளில் முழுமையாக விற்கப்பட்டிருந்த நேரத்தில், ஒரு குறுகிய காலத்திற்கு அதிர்ஷ்டவசமாக இந்த நாட்டில் ஜனவரி 8, 2015 அன்று, ராஜபக்ஷ அரசாங்கம் மாறியது.

13 ஆம் தேதி அரசாங்கம் மாறியபோது நான் வெளியுறவு அமைச்சரானேன். நான் உண்மையிலேயே சொல்ல விரும்பிய முதல் விஷயம் என்னவென்றால், சத்தியப்பிரமாணம் செய்து முடித்த கையோடு அன்று மாலை எனது நண்பர், இந்திய வெளியுறவு அமைச்சர் திருமதி சுஷ்மிதாவைப் பார்க்கச் சென்றேன்.

நான் 24 மணி நேரத்தில் இலங்கைக்கு வந்து 72 மணி நேரத்திற்குள் ஜெனீவா சென்றேன். ஜெனீவாவில், அப்போதைய தலைமைத் தளபதி உரிமைகள் ஆணையாளர் இளவரசர் சையத் ராட் அல் ஹுசைனை சந்தித்தித்தேன்.

நான் ஜெனீவா சென்று அவரிடம் சில கோரிக்கைகளை வைத்தேன்.

முதல் வேண்டுகோள் என்னவென்றால், இப்போது ஒரு புதிய அரசாங்கம் உள்ளது. தயவுசெய்து ராஜபக்ஷ அரசு தொடர்பான 2014 மார்ச் மாதம் நிறைவேற்றப்பட்ட  தீர்மானத்தை கொண்டுவர வேண்டாம். எங்களுக்கு மக்கள் ஆணை உள்ளது அதை நினைவில் வைத்து அதன்படி நாங்கள் செயற்படுவோம்.

எனவே, குற்றங்கள் தொடர்பான குற்றச்சாட்டுகள் இருந்தால், அவை உள்நாட்டு நீதித்துறையால் விசாரிக்கப்படும் என்று நாங்கள் கூறினோம்

நான் அவரிம், பயப்பட வேண்டாம் என்று சொன்னேன். நாங்கள் எங்கள் சொந்த நீதித்துறையை கூட சுதந்திரமாக நியமிப்போம். அந்த நேரத்தில் இந்த நாட்டில் நீதித்துறை உலகம் முழுவதும்பேசும் படியாக ஆபத்தில் இருந்தது சிராணி பண்டார நாயக்க நீக்கப்பட்டிருந்தார்.

இரண்டாவதாக, அடுத்த அமர்வு வரை, செப்டம்பர் வரை ஒத்திவைக்கும்படி நாங்கள் அவர்களிடம் கூறினோம், அடுத்த செப்டம்பர் அமர்வின் மூலம் எங்கள் வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட சுயாதீன இயந்திர பொறிமுறையை எவ்வாறு முன்வைப்பது என்பது பற்றிய எங்களது சொந்த திட்டத்தை கொண்டு வருவோம் என்று அவர்களை உடன்பட வைத்தோம்.

 நண்பர்களே, அந்த விதத்தில் செயற்பட்டுத்தான் இந்த பிரச்சினையை சரிசெய்தோம்

இருப்பினும், அந்தத் தேர்தலிலும், அப்போதைய ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷ எல்லோருக்கும் முன்பாக நாங்கள் இல்லாமல் இதுபோன்ற விசாரணை நடத்தப்படும் என்று அழுததை நாம் நினைவில் கொள்கிறோம். மின்சார நாற்காலி வருகிறது,அதில் என்னை உட்காரவைக்க முயற்சிக்கிறார்கள் என்று புலம்பினார்.

அமெரிக்காவில் ஒரு சில மாநிலங்களில் தவிர சர்வதேச அளவில் மின்சார நாற்காலி இல்லை என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்.

அதாவது, விசாரணைக்கு அஞ்சாமல் அவர் இந்த நாட்டு மக்களுக்கு வேறு கதையைச் சொன்னார்.

ஆனால் நான் சொன்னது போல், நாங்கள் அதை தோற்கடித்தோம், பின்னர் இலங்கையில் நாங்கள் இந்த திட்டத்தை முன்வைப்பதற்காக அமெரிக்கா, பிரித்தானியா போன்ற நாடுகளையும் சேர்த்துக் கொண்​டோம்.

'' ஜனாதிபதி மைத்திரிபாலவின் அறிவுடன் இந்த திட்டம் தயாரிக்கப்பட்டது ... ''

எனக்கு நினைவிருக்கிறது செப்டம்பர் 2015 இல் நியூ​யோர்க் நகரில் ஜனாதிபதி மைத்ரிபால, வெளியுறவு செயலாளரும் ஜனாதிபதியின் செயலாளருமான ஒஸ்டின் பெர்னாண்டோ போன்றவர்களுடன் இருந்தது.

அந்த நேரத்தில் நமது பிரதமர் ரணில் விக்கிரமசிங்க செப்டம்பர் மாதம் ஒப்படைக்கப்படும் திட்டத்தை தயார் செய்து கொண்டிருந்தார். அப்போதைய அமெரிக்க தூதர் மற்றும் பிரிட்டிஷ் தூதர் போரிஸ் ஆகியோரும் அலரி மாளிகைக்கு அழைத்து வரப்பட்டனர் மற்றும் இறுதி வரைவு வரையும் போது இணை அனுசரணையாளர்களாகக அவர்கள் இருந்தனர்.

நான் நியூயோர்க்கில் ஜனாதிபதியுடன் இருந்தபோது, ​​அவர் என்னை தொலைசியில் அழைத்து, "ஒவ்வொரு வசனம் மாறும்போதெல்லாம் அதை என்னிடம் சொல்ல நான் ஒவ்வொரு  மணிநேரமும் நான் தை ஜனாதிபதியின் அறைக்குச் சென்று இப்படி ஒரு வசனம் மாறி இருக்கின்றது  தை எவ்விடத்தில் எழுதுவது என்று ஜனாதிபதியிடம் கேட்டேன்.

முடிவில், ஜனாதிபதி சிரிசேன 30/1 தீர்மானத்தின் சகல வசனத்தையும் பார்த்து ஒப்புதல் அளித்தார் என்பதை நான் கூ றிக்கொள்ள விரும்புகிறேன் செப்டம்பர் மாதம் அமர்வில் அதை ஒப்படைத்தோம். நான் சொன்னது போல், இந்த திட்டத்தை யாரும் எதிர்க்கவில்லை.

சீனா, ரஷ்யா,​அமெரிக்கா மற்றும் இங்கிலாந்து உட்பட தொடங்கிய நேரத்தில், 40 நாடுகள் இலங்கைக்கு இணை அனுசரணை வழங்கியிருந்தன.

அது ஒரு அமெரிக்க கோட்டையாக இருக்கலாம், அது சீன கோட்டையாக இருக்கலாம், அது ரஷ்ய கோட்டையாக இருக்கலாம், அது இந்தியா, ஜப்பான், ஐரோப்பிய ஒன்றியம் ஆக இருக்கலாம், அவை அனைத்தும் எம்மைச் சுற்றின.

"இந்த நாட்டின் வரலாற்றில் வெளியுறவுக் கொள்கையின் பொன்னான தருணம் இது என்று நான் உண்மையிலேயே பெருமைப்படுகிறேன்."

சுதந்திர தினத்தன்று நமது ஜனாதிபதி மைத்திரிபால ஆற்றிய உரையின் ஒரு சிறு பகுதி இங்கே தருகிறேன்.

"இது நாம் குறிப்பாக பாராட்ட வேண்டிய ஒரு வாய்ப்பு, ஐக்கிய நாடுகள் சபை

ஆணைக்குழு மூலம் எங்களுக்கு வந்துள்ள திட்டங்கள் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்படுகின்றன. நமது அரசின் கௌரவத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும், நம் நாட்டு மக்களின்கௌரவத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும், நமது பாதுகாப்புப் படையினரின் கௌரவத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும், நமது முப்படைகளை உலகில் சிறந்த படையாக நியமிப்பதற்கும் இந்த தீர்மானங்களை நாங்கள் எதிர்கொள்கிறோம் என்பதை நான் மிகத் தெளிவுபடுத்துகிறேன். அங்கீகரிக்கப்பட்ட சக்தி. இந்தத் தீர்மானத்தை எதிர்கொள்ள நாங்கள் பொறுமை, கட்டுப்பாடு மற்றும் ஒழுக்கத்துடன் செயல்படுகிறோம் என்பதை மிகத் தெளிவுபடுத்த வேண்டும், இதனால் நமது நாடு, அனைத்து சர்வதேச அமைப்புகளின் மரியாதையுடனும், ஐக்கிய நாடுகள் சபை உட்பட அனைத்து நாடுகளுக்கும் மதிப்பளிக்கும்.

இந்த பயணத்தின் பொருள் குறித்து சர்வதேச மாநாட்டு மண்டபத்தில் 2015 இல் நடைபெற்ற அறிவார்ந்த கலந்துரையாடலில் அவர் என்ன சொன்னார் ...

"நாட்டை மீண்டும் கட்டியெழுப்பவும், சர்வதேச உறவுகளைப் பாதுகாக்கவும், இந்த நாட்டின் எதிர்காலத்தில் ஒரு சிறந்த நாட்டைக் கட்டியெழுப்பவும், யுத்தம் மீண்டும் நிகழாமல் தடுப்பதற்கான அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் எடுக்கவும் நான் எப்போதும் பணியாற்றியுள்ளேன். ஆனால் இந்த நாட்டின் எதிர்காலம் நல்லிணக்கத்தை வலுப்படுத்துவதற்கும் நல்லாட்சிக் கொள்கைகளை வெற்றிகரமாகவும் யதார்த்தமாகவும் மாற்றுவதில் ஒன்றாகும் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன். சில விடயங்கள் நடக்காமல் போகுமிடத்து அது பெரும்பாலும் அவமதிக்கப்படுகிறது, ஒரு நாடு தனியாக செல்ல முடியாது. "

தற்போதைய ஆட்சியாளர்கள் இதை நன்கு அறிந்து கொள்ள வேண்டும். ஜனாதிபதி சிரிசேன கூறியதை தற்போதைய ஆட்சியாளர்கள் கேட்க வேண்டும்.

ஒரு நாட்டின் வளர்ச்சி சர்வதேச உறவுகளை வலுப்படுத்துவதில் உள்ளது. இறுதியில், இந்த நேரத்தில் எங்களை எதிர்த்தவர்கள் அனைவரும், அவர்களுடன், எங்கள் வர்த்தக ஒப்பந்தங்களில் நூற்றுக்கு 65,75 வீதம் உள்ளனர்.அவர்களைப் பற்றி பொறாமைப்படுவதில்லை அல்லது அந்த நாடுகள் எங்களுடன் இல்லை. இதுதான் உண்மை.

மார்ச் 25, 2016 அன்று போர்வீரர்களின் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்ட ஜனாதிபதி மிக முக்கியமான உரை நிகழ்த்தினார் என்பதையும் நான் கூற விரும்புகிறேன்.

(மங்கள சம்பந்தப்பட்ட அறிக்கையை ஆங்கிலத்தில் வாசித்தார்)

'போர் எளிதானது அல்ல:

ஏனெனில் போர் செய்வது எளிதான காரியம் அல்ல. உலகின் மிகவும் வளர்ந்த நாட்டில் கூட, குறிப்பாக எல்.ரீ.ரீ.ஈ போன்ற ஒரு மிருகத்தனமான பயங்கரவாத குழுவுடன் ஒரு போர் நடத்தப்படும்போது, ​​நாம் இப்போது துரோகிகள் என்று அழைக்கப்படுகிறோம். தற்செயலாக நான் கண்ட ஒன்றை இப்போது கூறுகிறேன்.

நான் வெள்ளை தாமரை இயக்கத்தை ஆரம்பித்த நாளிலிருந்து நான் புலிகளின் இலக்காக இருந்தேன். ஏனெனில் வெள்ளை தாமரை இயக்கத்தில் நாங்கள் தீவிரவாதத்தை தோற்கடிப்பது பற்றி பேசினோம்.அது தமிழ் தீவிரவாதமாக இருக்கலாம், அது முஸ்லிம் தீவிரவாதமாக இருக்கலாம், அது சிங்கள தீவிரவாதமாக இருக்கலாம்.

இதைத் தோற்கடித்து இலங்கை தேசத்தைக் கட்டியெழுப்பும் நோக்கத்துடன் வெள்ளை தாமரை இயக்கத்தைத் தொடங்கினோம்.

அந்த நேரத்தில் புலிகளுக்கு அதைப் பிடிக்கவில்லை. அவர்கள் ஒரு தனி நாட்டை விரும்பினர். நான் சென்று அந்தக் கதையைச் சொல்ல விரும்பவில்லை.

சிங்கள இனவாதிகளால் அழிக்கப்பட்ட யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள நூலகத்தை மீண்டும் கட்ட நான் புத்தகங்களையும் செங்கற்களையும் கொண்டு சென்றபோது, ​​பீட்டர் கெஹ்மேன் போன்ற தலைவர்கள் தங்கள் முழு நூலகத்தையும் அதற்கு ஒப்படைத்தபோது அவர்கள் அதை விரும்பவில்லை.

அதனால்தான் இலங்கையின் வரலாற்றில் இந்த வர்த்தமானி அறிவிப்பு 2001 பொதுத் தேர்தலில் நடைபெற்றது.நாம் 2000 ல் ஒரு பொதுத் தேர்தலை நடத்தினோம், அதன் ஒரு பகுதி 2001 ஐ.தே.க இடம் சென்றது. சந்திரிகா பண்டாரநாயக்க அப்போதைய ஜனாதிபதியாக இருந்தார். வாக்கெடுப்பில் ஐந்து அல்லது ஆறு பேரை கொல்லப் போகிறார்கள் என்று எல்.டி.டி.ஈ வெளிநாட்டிலிருந்து எங்களுக்கு தகவல் அனுப்பியது.

எனவே எங்களை வாக்களிக்க செல்ல வேண்டாம் என்று கூறப்பட்டது. அதன்படி, சந்திரிகா பண்டாரநாயக்க குமாரதுங்கா, ரத்னசிறி விக்ரமநாயக்க, லக்ஸ்மன் கதிர்காமர், மங்கள சமரவீர, அனுர பண்டாரநாயக்க, அனுருத்த ரத்வத்தே ஆகிய ஆறு பேருக்கும் அன்று வெளியே செல்ல வேண்டாம் என்று கூறப்பட்டது. மாத்தறை அரச முகவர் வீட்டிற்கு வந்து எனது வாக்கை எடுத்துச் சென்றார்

நாங்கள் விடுதலைப் புலிகளின் இலக்குகளாக மாறினோம்,அவர்கள் மேலும் கோபமடைந்தனர்

கொண்டலீசா ரைஸ் மற்றும் மங்கள சமரவீர ஜனவரி 2006 வாஷிங்டனில்

2006 ல் மஹிந்த ராஜபக்ஷ அரசாங்கத்தில் வெளியுறவு அமைச்சர் என்ற முறையில், எனது தனிப்பட்ட நட்பை அமெரிக்காவில் பயன்படுத்த முடியுமாக இருந்தது, அப்போதைய உதவி செயலாளர் நிக்கோலஸ் பர்ன்ஸ் ஐரோப்பா முழுவதும் விடுதலைப் புலிகளை தடை செய்தார்.

அமைச்சர் கதிர்காமர் தான் முதலில் அமெரிக்காவிலும் இங்கிலாந்திலும் பின்னர் இந்தியாவிலும் விடுதலைப் புலிகளை தடைசெய்ய உழைத்தார். 

ஆனால் அவர்களுக்கு பணம் ஐரோப்பாவில் இருந்து வந்தது. பிரான்ஸ், சுவிட்சர்லாந்து, ஜெர்மனி என எல்லா  இடங்களிலிருந்தும் வந்தது

அந்தத் தடையை நாங்கள் மிகவும் சிரமத்துடன் எடுத்தோம், நிச்சயமாக அதைப் பெற்மைக்காக அமெரிக்காவிற்கு நாங்கள் நன்றி சொல்ல வேண்டும்.

அதனால்தான் தீவிர தமிழ் பிரிவுகள் அந்த நாட்களில் இருந்தே எம்மீது கோபம் கொண்டிருந்தன. ஆனால், அவர்களில் சிலறை நடுநிலை நிலைமைக்கு கொண்டு வர முடிந்தது. ஆகவே, நாம் இவ்வளவு செய்தபின்னர் எம்மை துரோகிளாக அழைக்கிறார்கள்.

இது லேபள் அடித்து நடக்கும் அரசு, அறிவு இல்லை அனுபவம் இல்லை டியூஷன் மாஸ்டர்ளை பிடித்து வைத்துக்கொண்டு பொய் கூறுகிறது பிக்குகள் சிலரை வைத்துக்கொண்டு பொய் கூறுகிறது மற்றும் தொலைக்காட்சியில் முழுமையான பொய்களைக் கூறி அப்பாவி மக்களை தவறாக வழிநடத்துகிறது.

இருப்பினும், நான் 2015 இல் கூறியது போல், 2015 இந்த திட்டத்தை முன்வைத்துள்ளது. நாங்கள் ஒரு பெரிய வெற்றியை அடைந்தது மட்டுமல்லாமல், அதன் பின்னர் நாடு இந்த வெற்றியின் மூலம் பெரிதும் பயனடைந்தது. ஒரே நேரத்தில் என் நினைவுக்கு வந்த மூன்று முக்கிய விஷயங்கள் மீண்டும் ஜி.எஸ்.பி + நிவாரணம் பெற்றோம். இது அகற்றப்பட்டபோது 2013 இல் 100,000 க்கும் மேற்பட்ட வேலைவாய்ப்பை இழந்தோம்.நாங்கள் அதைப் பெற்றபோது, தொழிற்சாலைகளை மீண்டும் திறந்தோம், அங்குள்ள இளைஞர்கள் வேலை பெற முடிந்தது.

நாங்கள் வந்தபோது, ​​ஐரோப்பிய ஒன்றியம் இலங்கை மீன் ஐரோப்பாவிற்கு ஏற்றுமதி செய்வதை தடை செய்து சிவப்பு அட்டை ஒன்றை வழங்கியிருந்தது.

நான் பிரதமர் ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் ஐரோப்பிய ஒன்றியத் தலைவர்களைச் சந்தித்து அவர்களுடன் கலந்துரையாடி விரைவாக அந்த மீனவர்களுக்கு சலுகைகளைப் பெற்றுக்கொடுத்தோம்.

'' எங்களுக்கு எப்போதும் ஒரு நல்ல இராணுவம் இருந்தது ''

அது மட்டுமல்லாமல், எங்களிடம் எப்போதும் ஒரு திறமையான, துணிச்சலான இராணுவம் இருந்தது. எந்தவொரு இராணுவத்தையும் போலவே, ஒருசில கடினமான இராணுவத்தினரும் உள்ளனர், விசாரணைகளில் அவர்களைப் பார்ப்போம். அதைப் பற்றி நிறைய ஆவணங்கள் இங்கே உள்ளன, நாங்கள் எழுதிய ஆவணங்களும் உள்ளன.அப்போது சமந்தா ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் தலைவராக இருந்தார். ஏனெனில் அந்த அமைதி காக்கும் படை ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் கீழ் உள்ளது.

மங்கள ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் முன்னாள் அமெரிக்க தூதர் சமந்தா பவர் மற்றும் கொமன்வெல்த் பொதுச்செயலாளர் பாட்ரிசியா ஸ்காட்லாந்தை சந்தித்தார்

இறுதியாக அந்த அமைதி காக்கும் குழுக்களில் இலங்கை இராணுவத்தை சேர்க்க முடிந்தது. நிச்சயமாக அவர்களுக்கு நல்ல கொடுப்பணவுகள் கிடைக்கின்றன. இராணுவமும் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

கிணற்றில் நாம் தனி தவளையாக இருக்க முடியாது. நம் மனநிலையை வளர்க்க வேண்டும் என்றால் நாம் சிறிய கிணற்றில் ஒரு பெரிய தவளை போல நாம் இருக்க வேண்டும்

ஒரு சிறிய கிணற்றில் விழுந்த தவலை கத்துவது கிணற்றில் வாழும் மற்ற தவளைகளுக்கோ கிணற்றுக்கோ ஒரு பொருட்டல்ல.

நாங்கள் உலகத்துடன் பயணம் செய்ய வேண்டும் அப்போதுதான் நாம் இந்த நாட்டை அபிவிருத்தி செய்ய முடியும்.

கொரியாவின் முன்னேற்றம்:

எனக்கு ஞாபகம் இருக்கிறது மூலை முடுக்குகளுக்கு கொரியா பகுதிகள் என்று நாங்கள் அழைப்பது அது ஏழ்மையைக் குறிக்கிறது.இன்று என்ன நடந்திருக்கிறதென்றால், எங்கள் நகரங்களிலும் கிராமங்களிலும் வசிக்கும் வரிய இளைஞர்கள் கொரியாவுக்குச் சென்று ஊத்தை வாளி தூக்குவதற்கும் மொழியைக் கற்றுக் கொண்டு அதையெல்லாம் செய்ய வரிசையில் நிற்கிறார்கள்.அந்த நேரத்தில் நாங்கள் ஜப்பானுக்கு அடுத்தபடியாக இருந்தோம். அந்த நாடுகள் அனைத்தும் கீழே இருந்தன, பங்களாதேஷ் கீழே இருந்தது. இது 1973 இல்தான் ஒரு நாடாக மாறியது.ஆனால் இன்று நாம் இந்த பிராந்தியத்திலிருந்து பின்வாங்கியுள்ளோம். கடந்த வாரம் பிரதமர் பங்களாதேஷ் சென்று கடன் வாங்கியுள்ளார்.இந்த பொருளாதாரத்தின் பாதையை நன்கு புரிந்துகொள்ளும் நாடு பங்களாதேஷ், நாம் அவர்களை பாராட்ட வேண்டும். ஆனால் பங்களாதேஷை அவமதிப்பதற்காக அல்ல, நாங்கள் வந்த வழியைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

அதனால்தான், இந்த விஷயங்களை நாம்நம்பினாலும் நம்பாவிட்டாலும், குறிப்பாக எதிர்காலத்தை கையில் எடுக்க காத்திருக்கும் குழந்தைகள் மற்றும் இளைஞர்கள், இதற்கு பதிலடி கொடுக்கும் விதமாக ஒரு மந்திரம் போன்ற பொய்களைச் சொல்வதற்குப் பதிலாக, இந்த தருணத்தில் நாம் சிந்தித்து செயல்பட வேண்டும்.

நாங்கள் மிகவும் ஆபத்தான நிலையில் இருக்கிறோம், பொருளாதார ரீதியாக ஒரு ஆபத்தான கட்டத்தில். சர்வதேச அளவில் மீண்டும் தனிமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளோம்.

நாங்கள் அழகான சிறிய நாட்டின் நிலத்தை கூட இழந்து நிற்கிறேம். காடுகள் விலங்குகளை கூட இழந்து கொண்டிருக்கிறோம். அதனால்தான் இப்போது நாம் கவனமாக சிந்தித்து, அந்த வித்தியாசமான யோசனைகளை நம் கண்களுக்கு முன்னால்கொண்டுவர வேண்டும், நான் முன்பு சொன்னது போல் உண்மையான தேசபக்தராக மாறவேண்டுமா அல்லது. சொந்த நலனுக்காக தேசபக்தியை விற்று சாப்பிடலாமா என்று நீங்கள் அனைவரும் முடிவு செய்துகொள்ளுங்கள். எனது கருத்தை தெளிவுபடுத்தியதன் மூலம்  எனது உரையை முடிக்கிறேன்.

பின்னர் மங்கள சமரவீரர் கூட்டத்தில் ஆங்கிலத்தில் உரையாற்றினார் மற்றும் ஊடகங்கள் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கும் பதிலளித்தார்.